Tuesday, 18 January 2022

காந்தீய வழியில் வாழ்ந்த கருணாநிதி-சிறுகதை

பாகம் -2

மரமேறுவதில் பலவகைகள் உள்ளது. சிலர் அடிமரத்தில் இருந்து மரத்தைப்பற்றி ஏற்றுவார்கள். சிலர் இலகுவாக ஏறக்கூடிய மரத்தில் ஏறி அதிலிருந்து தாவி மற்றைய மரத்திற்கு மாறுவார்கள். சிலர் கிளைகளைப் பற்றியோ, விழுதுகளைப் பற்றியோ மரத்தில் ஏற்றுவார்கள். ஆனால் மரத்தால் ஏறி கிளையால் இறங்குவது, கிளையால் ஏறி மரம்விட்டு மரந்தாவுவது என்று பல்திறமை வாய்ந்தவன் கருணாநிதி.

மரம்விட்டு மரந்தாவும்போது மயக்கத்தில் தவறிவிழுந்ததும், அதனால் கனிமொழிக்கு தந்தையானதும், கனிமொழி எனது மகள்தான் ஆனால் ராஜாத்தி எனது மனைவியில்லை என்று சொல்லி மக்கள் மன்றத்தில் அசிங்கப்பட்டு நின்றதும், 

எவ்வளவு பெரிய வித்தைக்காரன் என்றாலும் ஏதோ ஒருகணத்தில் சறுக்கவேண்டும் என்ற உன்னத பாடத்தை உணர்த்தி நின்றது. ஆனால் கருணாநிதி எதையும் கற்றுக் கொள்ள விரும்பவில்லை. தவறுகளில் இருந்து பாடங்கற்க அறிவு கொஞ்சம் வேண்டுமல்லவா? அவனது மூளையில் தந்திரங்களும் தகிடுதத்தங்களும் மட்டும் தானே உள்ளது. ஆனால் இந்த சம்பவத்தின் பின்னர் கருணாநிதி அசிங்கம் என்று ஏதொன்றையும் கருதவேயில்லை. இதைவிட வேறு என்ன அசிங்கம் வந்துவிடப் போகிறது என்ற மனோநிலையே அவனிடத்தில் மேலோங்கி நின்றது.

கனிமொழி பிறந்ததன் பின்னர் கருணாநிதி எப்போதாவது ஒருநாள் ராஜாத்தியின் வீட்டிற்கு செல்வான். பெரிதாக ஒட்டு உறவு எதையுமே வைத்துக் கொள்வதில்லை. வாழ்க்கைச் செலவு தாபரிப்பு என்று நீதிமன்றம் சென்றுவிடக்கூடாது என்பதே கருணாநிதி அப்படிச் செல்வதற்கும் காரணமாக இருந்தது. 

இவ்வாறு நாட்கள் நகர்ந்து கொண்டே இருந்தது. கண்மூடி விழிப்பதற்குள் மாதங்கள் வருடங்களாக காலம் கடந்திருந்தது. கனிமொழி இப்போது பதின்ம வயதை அடைந்திருந்தாள். இப்போதெல்லாம் கருணாநிதி அடிக்கடி ராஜாத்தி வீட்டிற்கு வர ஆரம்பித்திருந்தான். இரவில் கருணாநிதி தங்குவதும் ராஜாத்தி வீடுதான் என்றாகியிருந்தது. கருணாநிதி கனிமொழிமேல் அளவுகடந்த அன்பைக் காட்டினான். ராஜாத்தி ஒரு அறையில் படுத்திருக்க கனிமொழியும் கருணாநிதியும் வேறோர் அறையில் படுத்திருப்பார்கள். ராஜாத்திக்கு உள்ளூர ஒரு வருத்தம் ஒரு சந்தோசம். தன் வீட்டுக்கு வந்தும் தன்னுடன் துயிலாமல் மகளுடன் தூங்குகிறான் என்ற அவளது வருத்தத்தை  மற்றைய வீடுகளை விட்டுவிட்டு தன்வீடே கதியென்று கிடக்கின்றான் என்ற பெருத்த கர்வம் மறைத்துநின்றது. முன்னைய நாட்களில் கருணாநிதி அவளைக் காட்டுத்தனமாக கையாண்ட விதம் அவன் தனியாக தூங்குவதைக்கூட மகிழ்வாக எண்ண வைத்தது. ஆனாலும் ராஜாத்தியின் மனதில் தூங்காத கேள்வியொன்று துருத்திக்கொண்டே இருந்தது. முன்பெல்லாம் வந்து செல்லும் சிலமணி நேரத்திலேயே உடல்கண்டிப்போகுமளவில் உருட்டி எடுத்தவன், பட்டப்பகலில் கூட பாடாய்ப் படுத்தியவன் இப்போது எப்படி நல்லவனாக மாறினான் என்பதே அது. மகள் மீதான அன்பு காமனைக்கூட காலவவரையறையின்றி விடுமுறையில் அனுப்பியதை நினைத்து ஆச்சரியப்பட்டாள். ஆனால் இதற்கும் ஒரு எல்லை இருக்கும் என்று காமனின் விடுமுறையை கணக்கிட்டுக் கொண்டிருந்தாள்.

காலம் எல்லா கேள்விகளுக்கும், ஏன் புரியாத புதிர்களுக்கும்கூட பதிலை தன்வசம் வைத்திருக்கும். ராஜாத்தி வீட்டில் கருணாநிதி தங்க ஆரம்பித்த சில நாட்களிலேயே கனிமொழி பருவமடைந்தாள். பருவத்தின் குருதி காயும் முன்னரே கருணாநிதி கனிமொழியின் அறையில் ஒன்றாக துயில ஆரம்பித்திருந்தான். பருவமடைந்த பெண்பிள்ளை தந்தையுடன் தனியாக துயில்வதை மறுக்கும் பாரம்பரியம் கருணாநிதியின் பகுத்தறிவின் முன்னால் பஞ்சாகப் பறந்துபோயிருந்தது. கருணாநிதி கனிமொழிமேல் மேலும் மேலும் அளவுகடந்த அன்பைக் காட்டினான்.

அப்படி கனிமொழியின் அறையில் துயில் கொள்ளும் கருணாநிதி ஒருநாள் காலையில் எழுந்து தனது கட்சிப் பணிக்காக என்று சொல்லி வெளியே சென்றுவிட்டான். ஆனால் நீண்டநேரம் ஆகியும் கனிமொழி அறையில் இருந்து வெளியே வரவில்லை. உதயசூரியன் உதித்த பின்பும் மகள் வெளியே வராததால் உள்ளே சென்று பார்த்தாள் ராஜாத்தி. கனிமொழி எழுந்திருக்க முடியாமல் கண்களை மூடியபடி முனகிக்கொண்டே கிடந்தாள். அருகில் சென்றாள் ராஜாத்தி. "அப்பா போதும்.. விடுங்கப்பா..விடுங்கப்பா.. என்னால முடியல.." என்று மீண்டும் மீண்டும் கூறுவது அவள் முனகல்களின் ஊடே கேட்டது. ராஜாத்திக்கு ஒருகணம் தூக்கிவாரிப் போட்டது. என்ன செய்வதென்றே புரியவில்லை. கைகால்கள் பதறியது. கருணாநிதி அவளைக் கையாளும் காட்டுமிராண்டித்தனம் அவள் கண்முன்னே வந்துபோனது. பல பேரின் பழக்கம் உள்ள அவளே இவன் காட்டுமிராண்டித்தனம்முன் கந்தலாக்கப்பட்டதை நினைக்கையில் இந்த பிச்சு என்ன பாடுபட்டிருக்கும் என்று பதறியது. பருவத்தின் வலியே பழக்கப்படுமுன்னர் அவள் பாழ்படுத்தப்பட்டிருப்பதை நினைக்கையில் அவள் உடல் நடுங்கியது.

பதட்டத்தை பக்கத்தில் தள்ளி வைத்துவிட்டு தன்மகளைத் தட்டிஎழுப்பினாள். மூச்சிழந்து முனகிக்கொண்டே கிடந்தவளை தண்ணீர் தெளித்து ஆசுவாசப்படுத்தினாள். சிறிது நேரத்தில் கனிமொழி கண்களைத் திறந்தாள். ஆனால் அவள் உடல் முழுவதும் புண்ணாகியதுபோல் அப்படியொரு வலி. தலையைத் தடவிக்கொடுத்தபடி என்ன நடந்ததென்று கேட்டாள் ராஜாத்தி. பொலுபொலுவென கண்ணீர் மட்டுமே கொட்டியது கனிமொழியின் கண்களில் இருந்து. அவள் வாயில் இருந்து வார்த்தைகள் வரமறுத்தன. சிலமணி நேரங்கள் கடந்தன அவள் வாயில் இருந்து வார்த்தைகள் வெளிப்பட. அவள் சொல்லாத போதே நடந்ததை ஊகித்திருந்தாள் ராஜாத்தி. ஆனால் கனிமொழி தன் மௌனத்தை கலைத்து பேசிய வார்த்தைகள் ராஜாத்தியை பாதி பைத்தியமாகவே ஆக்கிவிட்டது.

இன்றுதான் ஏதோ அசம்பாவிதம் நடந்திருக்கிறது என்று நினைத்த ராஜாத்திக்கு, பருவம் அடையுமுன்னரே அவள் பருவமடைய வைக்கப்பட்டதும், நித்தமும் அவளை நிர்வாணப்படுத்தி நிட்டூரம் செய்ததும், பருவமடைந்த நாள்முதல் பலமுறை பாழ்படுத்தப்பட்டதும், கேட்கும் போதே கோபத்தின் உச்சிக்குக் கொண்டு சென்றது. அவள் கண்களில் கோபக்கனல் வீசியது. பாவம் அவள் கோபம் என்ன செய்யும்? பத்தினியாய் இருந்தால் அவள் கோபத்தால் பாதி சென்னையையாவது எரித்திருக்கலாம். ஆனால் அவளோ பாவத்தொழிலில் பாதிவாழ்க்கையை கழிந்தவள். மீதி வாழ்க்கையை இந்த மிருக்தோடு வாழ சபிக்கப்பட்டவள்.

காலை அதற்குள்ளாகவே மாலையாக மாறியிருந்தது. சூரியன் அஸ்தமித்துக் கொண்டிருந்தது. இனி இந்த சூரியன் உதிக்கவேகூடாது என்று நினைத்தாள். அப்படி அவள் நினைவுகளில் நிலைமாறி நின்றபோதே கருணாநிதி அங்கு வந்து சேர்ந்திருந்தான். அவன் உள்ளே நுழைந்ததும் ராஜாத்தி கோபத்தில் கத்தினாள். நீயெல்லாம் ஒரு மனிதனா? பெற்ற மகளைப்புணரும் நீ மக்கள் தலைவன் என்று வெளியே செல்ல வெட்கமில்லையா? இப்படி கேள்விகளை அடுக்கிக் கொண்டே போனாள். வளர்ப்பு மகளை மணமுடித்தவனை தலைவனாக கொண்ட கட்சியில் பெற்ற மகளை புணர்வது தப்பாக தோன்றாது என்பது படிப்பறிவில்லாத ராஜாத்தியால் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை.

ஆனால் கருணாநிதி மிகவும் பொறுமையாகவும் நிதானமாகவும் இருந்தான். ராஜாத்தியை நோக்கி இதில் தவறொன்றும் இல்லை. இது ஒரு காந்தீய வழிமுறை பயிற்சி என்றான். வார்த்தைகளால் விளையாடினான் கருணாநிதி. திட்டுவதை நிறுத்திவிட்டு  கருணாநிதி சொல்வதை ஆவென்று கேட்கலானாள் ராஜாத்தி. 

ஆம், கருணாநிதி தான் தவறு செய்யவில்லை என்று சாதித்தான். தன் காமத்தை அடக்க காந்தீய வழியில் பயிற்சி செய்வதாகச் சொல்லி அவளை நம்பவைத்தான். காந்திகூட பதின்ம வயது பெண்களுடன் நிர்வாணமாக தூங்குவதை வழிமுறையாக கொண்டிருந்ததையும், தானும் அந்த முறையில் பயிற்சி செய்வதாகவும் கூறினான். காந்தி கன்னி கலையாமல் இருந்த பெண்களை நிர்வாணப்படுத்தி அவர்களுடன் தூங்கியது அவளுக்கு புதிய செய்தியாக இருந்தது. அப்படி பயிற்சியின் போது கட்டுப்படாத காமத்தால் சிலபலமுறை இவ்வாறு நேர்வதாகவும், முழுமையான காமம் கட்டுக்குள் வரும்போது இவ்வாறு எதுவுமே நடக்காது என்றும் கூறினான். இவ்வாறு அவன் பேசிய பேச்சை அவள் முழுமையாக நம்ப ஆரம்பித்திருந்தாள். படித்த, பட்டம் பெற்ற பலகோடிபேரே கருணாநிதியின் பேச்சில் ஏமாந்தபோது கல்வியின் வாடையே படாத ராஜாத்தி ஏமாந்ததில் ஆச்சரியம் இல்லைத்தானே.? அவள் இப்போது கருணாநிதியின் பேச்சில் முழுவதும் மயங்கிப்போய் இருந்தாள். காந்தி என்ற விம்பம் அதன் கயமைத்தனங்களை விடுத்து கட்டமைக்கப்பட்டது எப்படியென்று அவளுக்கு யார் புரியவைப்பார்கள்? காந்தி போன்ற ஒரு பெரும் தலைவனாக வர இப்படிப்பட்ட ஒரு பயிற்சி தேவையென்று அவள் முழுமையாக நம்பினாள். 

அவள் பகுத்தறிவு பெற்றவளாய் எழுந்தாள். உணவு சமைத்து பரிமாறினாள். உணவு உண்டபின்னர் கனிமொழியை அழைத்து அவளே கருணாநிதியின் பயிற்சிக்காக அனுப்பினாள். தயங்கினாள் கனிமொழி. அவளின் தயக்கத்தை களைந்து உள்ளே அனுப்பி தாழ்ப்பாளைப் போட்டாள் ராஜாத்தி. கருணாநிதி தன் பயிற்சியைத் தொடர்ந்தார். அவள் மணமுடித்து மறுவீடு செல்லும் வரையிலும் கருணாநிதியின் காமத்தை அடக்கும் பயிற்சிக்கு பாத்திரமானாள் கனிமொழி. ஆனால் கடைசி வரையில் கருணாநிதி பயிற்சியில் சித்திபெறவே இல்லை. ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு விதமாக தவறிக்கொண்டே இருந்தான். ஆனாலும் அவன் தன் முயற்சியை கைவிடுவதாக இல்லை.

ஏனென்றால் முயற்சி திருவினையாக்கும் அல்லவா?

பாகம்-1

ஆம் அவள்தான் கனிமொழி-சிறுகதை




No comments:

Post a Comment