ராயப்பேட்டையின் குறுகலான சந்துக்குள் நுழையும் போதே கருணாநிதியின் மனது படபடக்க ஆரம்பித்து விட்டது. சிட்டுக்குருவி லேகியத்தில் எல்லாம் சரியாகிவிடும் என்ற வைத்தியனின் பெண்ணிடமே இப்போது பரிசோதிக்க போகிறான். இந்த ஒரு குறைபாட்டால் கருணாநிதி படாத அவமானம் இல்லை. செய்யாத குற்றம் இல்லை. கடைசியில் கொலைசெய்ய வேண்டிய நிலைக்கே ஆளாகிவிட்டான்.
இப்படியான நேரத்தில் பயமோ பதட்டமோ கூடாது என்று வைத்தியர் சொன்னாலும் கருணாநிதியால் பதட்டப்படாமல் இருக்க முடியவில்லை. சிறு வயதில் இருந்தே அவன் படாத அவமானம் இல்லை, அசிங்கம் இல்லை. ஆனால் இந்த குறைபாடு அவனுக்கு குற்ற உணர்சியை அதிகரிக்க மனநிலை பேதலித்தவன் போலாகிவிட்டான்.
கருணாநிதி பிறந்தது காவிரிப்படுகையில் உள்ள ஒரு சிறிய கிராமத்தில். ஆந்திராவில் இருந்து தேவதாசி தொழிலுக்காக சோழநாட்டிற்குள் குடியேறியவர்கள் அவர்களின் முன்னோர்கள். கோயில் திருவிழா காலங்களில் சின்னமேளம் கோஷ்டி என்ற பெயரில் கிராமம் கிராமமாக குடும்பத்துடன் செல்வார்கள். பொதுவாக ஆண்கள் வாத்தியக் கருவிகளை வாசிப்பார்கள், சிலர் ஆடுவார்கள். பெண்கள் மிகவும் சின்ன சின்ன ஆடைகளை உடுத்திக்கொண்டு குத்தாட்டம், கரகாட்டம் என்று ஆடுவார்கள். நள்ளிரவு கடந்துவிட்டால் ஊர் மைனர்களும், பணக்காரர்களும் குத்தும் பண நோட்டிற்காக அவற்றையும் அவிழ்த்துவிடுவார்கள். சின்ன வயதில் அவன் தாய் இப்படி ஆடுவதை ஒளிந்திருந்து பார்த்திருக்கிறான் கருணாநிதி. திருவிழா முடிய அந்த ஊர் பெரிய மனிதர்கள் அவர்கள் குழுவில் வந்த பெண்களை தனியாக அழைத்துச் செல்வதையும், பின் நீண்ட நேரம் கழித்து அவர்கள் கூடாரத்துக்கு வருவதையும் பார்த்திருக்கிறான். சில ஊர்களுக்கு செல்லும் போது நீங்கள் போய் மற்றக் கூடாரத்தில் தூங்குங்கள் என்று சொல்லிவிட்டு தந்தை வாசலில் காவலுக்கிருப்பதையும், ஊர் பெரியவர்கள் உள்ளே சென்று திரும்புவதையும்கூட ஒளிந்திருந்து பார்த்திருக்கிறான் கருணாநிதி. அவனுக்கு அது சின்ன வயது. அப்போது முழுமையாக புரியவில்லை. இப்போது எல்லாம் புரிகிறது, அனால் அவனால் எதுவும் செய்ய முடியவில்லை.
வழக்கமாக கீழ்சாதி இளைஞர்களுக்கு இருக்கும், மேல்சாதி பெண்களை அடையும் வக்கிர ஆசை கருணாநிதிக்கும் இருந்தது. அந்த ஆசையில் சிதம்பரம் சுந்தரம் பிள்ளையின் மகள் பத்மாவதியை திருமணம் முடித்துவிட்டான். அது ஒரு பொருந்தாத திருமணம். அவளுக்கு இந்த திருமணத்தில் உடன்பாடு இல்லை. திராவிட அரசியலின் அராஜக பலம் அவளை நிர்ப்பந்தம் செய்து தள்ளிவிட்டது. தாலியில்லாமல் செய்த திருமணம் வேலியில்லாமல் நின்றது.
திருமணத்திற்கு பின்புதான் அவளுக்கு கருணாநிதியின் குறைபாடு தெரிந்தது . அதன்பின் அவள் அவனை ஒரு புழுவாக கூட மதிப்பதில்லை. கருணாநிதி தன் பலவீனத்தை மறைக்க பெண்களை கடுமையாக கையாள்வதையும், கசக்கி பிழிந்து துன்புறுத்துவதையும் ஒரு உபாயமாகக் கொணடிருந்தான். அதனால் அவன் நெருங்கிவரும் போதெல்லாம் அவள் விலகி விலகிப் போனாள். அட்டைக் கத்தியை வைத்து சண்டை செய்ய அவள் தயாராக இல்லை. பத்மாவதி தான் பாழ்ங்கிணற்றில் விழுந்து விட்டதை எண்ணி வருந்தினாள், வருடங்கள் இரண்டு மூன்று என்று கடந்தது, அவளும் பெண்தானே? அவளுக்கும் ஆசைகள் இருக்குந்தானே? அவள் உறவுக்காரப் பையன் ஒருவனுடன் உறவை ஏற்படுத்தினாள். சிறிது நாட்களிலேயே கர்ப்பமாகிவிட்டாள். கருணாநிதியால் இதை ஏற்க முடியவில்லை. இந்த விடயத்தில் அவன் வைக்கோல் பட்டறை நாயாகிவிட்டான். இதை வெளியே சொல்லவும் முடியாது. சொன்னால் வெட்கக்கேடு. "பெரியார் எனப்படும் ஈவேராவுக்கு அம்மை நோய் வந்ததால் ஆண்மை இல்லாமல் போனது" என்று பகிரங்கமாக மேடை போட்டு உண்மையைப் போட்டுடைத்த கருணாநிதியால் இந்த உண்மையை வெளியே சொல்ல முடியவில்லை. உள்ளுக்குள்ளேயே புளுங்கினான்.
இந்த காலத்தில் தான் அவனுக்கு தாயாளுவின் தொடர்பு கிடைத்தது. அவள் அரவணைப்பில் கருணாநிதி ஆறுதல் அடைந்தான். அட்டைக்கத்திக்கு அலங்காரம் செய்து, கத்திபோலவே பாவனை செய்து அவனை மகிழ்வூட்டினாள். அதற்குள் பத்மாவதி குழந்தை ஒன்றை பெற்றுவிட்டாள். யாரோ பெற்ற பிள்ளைக்கு அப்பன் பெயராக தனது பெயரைப் போட்டான் கருணாநிதி. ஆனாலும் அவன் மனதுக்குள் இருந்த வக்கிரம் கொலையில் வந்து முடிந்தது. முத்தான முத்தைப் பெற்றெடுத்த பத்மாவதி கதை முடிந்துவிட்டது. ஆம், பத்மாவதியை கருணாநிதி கொன்றுவிட்டான். அவளைக் கொன்று ஓரிரண்டு வாரங்களுக்குள்ளாகவே தாயாளுவை வீட்டிற்குள் அழைத்து வந்துவிட்டான்.
இப்போது தாயாளு அவனுக்கு மனைவியாகிவிட்டாள். அவனைப் புரிந்துகொண்ட, அவனை அப்படியே ஏற்றுக் கொண்ட ஒருத்தி அவள். ஆனால் குழந்தை என்பது எல்லாப் பெண்களும் உள்ள ஆசை. தாயாளுவும் அதற்கு விதிவிலக்கில்லை. ஆனால் வாங்கிய இடம் பிரச்சினை ஆகிவிட்டது. கருணாநிதியின் உறவுக்காரர் ஒருவர் ஆந்திராவில் இருந்து வந்தபோது அவரிடம் வாரிசை வாங்கிவிட்டாள் தாயாளு. கருணாநிதி பொங்கி எழுந்தான். பின்பு சற்று நிதானமாக யோசித்தான். இவளைவிட்டால் செத்த கிளியை வைத்து யார்தான் சோறூட்டுவாள் என்று சிந்தித்தான். அவளை ஏற்ற அளவுக்கு அந்த குழந்தை அழகிரியை ஏற்க மனமில்லாமல் போய்விட்டது. கடைசி வரையில் அவனை வேண்டாப் பிள்ளையாகவே நடாத்தினான்.
சிந்தித்தவனுக்கு ஒரு யோசனை தோன்றியது. இனி நீ வெளியே யாருடனும் செல்ல வேண்டாம். என் நண்பன் உனக்கு தேவையான அனைத்தையும் தருவான் என்று வாக்குறுதி அளித்தான். பழந்தின்ன கூலியா வேண்டும். நண்பன் அன்பழகனும் சம்மதித்தான். அன்று முதல் நள்ளிரவு ஆராதனைகள் ஆரம்பமானது. கருணாநிதி கட்சிப் பணிகளைப் பார்க்க தாயாளுவை தாங்கு தாங்கென்று தாங்கினான் அன்பழகன். வரிசையாக மூன்று வாரிசுகளை பெற்றெடுக்க அனைத்துக்கும் கருணாநிதி தனது பெயரைப் போட்டான்.
அப்படி தாயாளுவிற்கும் அன்பழகனிற்கும் முதலாவதாக பிறந்த குழந்தைதான் ஸ்டாலின். சிறுவயதில் தன் தந்தை கூடார வாயிலில் இருந்ததைப் போல அன்பழகனை உள்ளே அனுப்பிவிட்டு காவல் இருந்தான் கருணாநிதி. பெற்றால்தான் பிள்ளையா என்ன? கருணாநிதி காவலிருந்து பெற்ற முதல் குழந்தை ஸ்டாலின். இந்த குழந்தை மத்திய மோடி அரசின் திட்டங்களுக்கு தன் பெயரை ஒட்டப்போகும் ஸ்டிக்கர் குழந்தை என்று அப்போது யாருக்கும் தெரிந்திருக்காது. ஆனால், பிறக்கும் போதே உண்மையான தந்தையின் பெயரை மறைத்து காவலிருந்த கருணாநிதியை தந்தை என்று ஸ்டிக்கர் ஒட்டிக்கொண்டு பிறந்த அதிசய பிறப்பு அது. பிறப்பின் இயல்பு மாறிவிடுமா என்ன?
தனக்குத் தெரியாமல் களவாகப் பிறந்த அழகிரியைவிட, தான் காவல் இருந்து பெற்ற ஸ்டாலின் மேல் எப்போதும் தாளாத பிரியம் அவனுக்கு. பின் அன்பழகனும் அவ்வப்போது வந்து செல்ல அவன் காவல் காப்பதை குறைத்து கழகப் பணியாற்றியதால் தமிழரசு செல்வி மேல் ஸ்டாலின் அளவுக்கு ஈடுபாடு வரவில்லை. காத்திருப்பது மட்டுமல்ல காவலிருப்பதும் காதலை அதிகரிக்கும் போல!
ராயப்பேட்டைகளின் சந்துகளுக்குள் சென்றவர்கள் ஒருவாறு அந்த சிட்டுக்குருவி லேகியம் விற்கும் வைத்தியனின் வீட்டை அடைந்துவிட்டார்கள். அந்த வைத்தியனும் இவர்களைப் போல ஒரு டுபாக்கூர் பயல்தான். வைத்தியம் என்ற பெயரில் தனது மகள்களை வைத்து விபச்சாரம் செய்துவந்தான். இவர்கள் திராவிடம் என்ற பெயரில், அவன் வைத்தியம் என்ற பெயரில்.
அந்த சிட்டுக்குருவி வைத்தியனுக்கு மூன்று மகள்கள். மூத்த மகளுக்கு திருமணமாகி இரண்டு குழந்தைகள். மற்றைய இரு பெண்களும் கன்னிகள். நீங்கள் சிரிப்பதும் சிந்திப்பதும் எனக்கு புரிகிறது. விபச்சாரத்தில் ஈடுபடும் பெண்கள் எப்படி கன்னி என்றுதானே யோசிக்கிறீர்கள்? இது தொழில் ரகசியம். திருமணமான பெண்களுக்கு 30 ரூபாய். கன்னிப் பெண்களுக்கு 60 ரூபாய். இது சந்தை நிலவரம். தப்பான வழியில் குழந்தை பெற்றவளை கன்னி என்று நம்பும் உலகம் குழந்தை பெறாத இந்த விபச்சார பெண்களை கன்னியாக ஏற்காதா என்ன?
உள்ளே சென்றால் ஒரு குடிசை வீடு. குடிசைக்கு வெளியே டுபாக்கூர் வைத்தியன். இரண்டு கன்னிகளுக்கு 60 ரூபாய் வீதம் நூற்றியிருபது கல்யாணமான பெண்ணுக்கு ரூபாய் 30, ஆக... மொத்தம் 150 என கணக்குப்பார்த்து காசை வாங்கினான் அவன். பெண்கள் விடுதலை பற்றி மாநாட்டில் தொண்டைத் தண்ணீர் வற்ற பேசி வாங்கிய காசை கொடுத்துவிட்டு குடிசைக்குள் போனார்கள்.
உள்ளே தென்னோலை தட்டிகளால் மூன்று பகுதிகளாக குடிசை பிரிக்கப்பட்டிருந்தது. அண்ணாதுரையை அக்காளிடம் அனுப்பிவிட்டு அன்பழகனும் கருணாநிதியும் கன்னிகளை? தேர்ந்தெடுத்தார்கள். அதிலும் கடைசிப் பெண்ணை தெரிவுசெய்தான் கருணாநிதி. அவள் கொஞ்சம் குசும்பு பிடித்தவள். சிட்டுக்குருவியின் தைரியத்தில் போன அவனைப் பார்த்ததும் அவள் கண்டுபிடித்துவிட்டாள். கடும் காம யுத்தத்திற்கு தயாராக போனவன் அவன். அவள் கையைப் பிடித்து குலுக்கியதும் குருவி தெறித்து பறந்துவிட்டது. அவன் அவமானத்தில் குறுகி நிற்க அவளுக்கு சிரிப்பு வந்துவிட்டது. அடக்கமுடியாமல் சிரிக்க ஆரம்பித்தாள்.
கருணாநிதிக்கு கோபம் வந்துவிட்டது. ஆடைகளை மாட்டிவிட்டு வெளியே சென்றவன் அவள் தந்தையிடம் சென்று தகராறு செய்தான். உன்மகள் சரியாக ஒத்துழைக்கவில்லை கொடுத்த பணத்தை திருப்பி கொடு என்று போக்கிரித்தனம் பண்ணினான். தன் அவமானத்தை அராஜகம் செய்து மறைக்கப்பார்த்த அவன் காசை திருப்பி தராவிட்டால் பொலீசைக் கூப்பிடுவேன் என்று தன்னிலை மறந்து மிரட்டினான். அது குடித்த டீக்கும் சாப்பிட்ட சாப்பாட்டுக்கும் பணங்கொடுக்காத விடியல் ஆட்சியல்ல. விபச்சாரி வீட்டிற்கே பணங்கொடுக்க மறுக்கும் தாத்தா காலத்து திமுக. அதற்குள் போன வேலையை முடித்துக் கொண்டு அன்பழகனும், அண்ணாத்துரையும் வந்துவிட்டார்கள். அன்பழகனிற்கு பிரச்சினை புரிந்தது. ஆடத்தெரியாதவள் மேடை சரியில்லை என்று சொல்லி தர்க்கம் செய்வது புரிந்தது. ஆனால் என்ன செய்வது? மனைவியையே தந்த நண்பனிடம் நியாயம் பேசலாமா?
அன்பழகனும் அண்ணாத்துரையும் சேர்த்தே அராஜகம் பண்ணினார்கள். அந்த டுபாக்கூர் வைத்தியனுக்கு வேறு வழியில்லை, பணத்தை திருப்பி கொடுத்தான். மூவர் முகத்திலும் அப்படி ஒரு ஆனந்தம். விபச்சாரி வீட்டிற்கு சென்று பணத்தை பிடுங்கி வருவது அவர்களின் பார்வையில் பெரும் வெற்றி. அவர்களுக்கு எந்த குற்ற உணர்ச்சியும் இல்லை.
ஏனென்றால் அது தாத்தா காலத்து திமுக...
No comments:
Post a Comment